Akari zaprasza :)
Czasami trzeba usiąść obok i czyjąś dłoń zamknąć w swojej, wtedy i łzy będą smakować jak szczęście
Akari
04. Fugaku za nimi przepada
Czy można osiągnąć większy poziom zażenowania i zawstydzenia? Oj chyba już się nie da. Wszelkie granice zostały przekroczone. Już miała plan, wyjdzie stąd i zakupie się w pierwszej lepszej zaspie i nigdy więcej z niej nie wyjdzie. Umrze z głodu nim śnieg stopnieje. Tak postąpi!
— Przepyszne ciasteczka — oznajmiła starając się naprowadzić kobietę na inny tor myślenia, z dala od Itachiego. Coraz bardziej była przekonana, że jak tylko on się wszystkiego dowie, to zerwie z nią w tempie ekspresowym.
— Cieszę się, że ci smakują. A w ogóle to ja cię tu zagaduję a ty pewnie do Itachiego. Poczekaj chwileczkę.
Serce jej stanęło. Miała wrażenie, że przestała oddychać, dopóki Mikoto nie wróciła i z przykrością nie poinformowała.
***
Ai no Noroi
Sasame Ka
V. W stronę ciemności
Zrobiłam krok w przód i nie wyczułam podłoża. Pozwoliłam swojemu ciału swobodnie opaść w dół. Moment później wylądowałam miękko na nogach. Jednak z moją równowagą nie było tak źle, jak myślałam. Niestety tutaj zapach się nasilił, przez co ponownie naszło mnie na wymioty, które powstrzymałam. Dzięki zwiększeniu natężenia światła mogłam dostrzec dużo więcej niż z góry. Ale to, co zobaczyłam kompletnie mnie zszokowało.
***
Ścieżka Krwawej Kontroli
Hakumei Owari
W organizacji (cz.2)
[...] Wyprostowałam plecy i skrzyżowałam ręce na piersi. Ciężkie brzmienie jego słów, jeszcze przez chwilę wisiało nade mną ostrzegawczo. Rozwiałam jej jednak, szybko za pomocą apodyktycznych myśli.
Przekaz Paina nie budziła żadnych wątpliwości. Teoretycznie znałam już odpowiedź na swoje ostateczne pytanie. Po prostu zapragnęłam usłyszeć, jak wiele bezwzględności potrafi wylać się z ust Paina.
- Co więc będzie, jeśli odmówię? - spojrzałam na niego wyzywająco.
Oczy Rinnegana stopiły się z moim wzrokiem. Płomyki świeczek zakołysały się lekko, a skrywające się w mroku cienie postanowiły o sobie przypomnieć. Nieświadomie wstrzymałam oddech.
- Wtedy cię zabiję. [...]
***
"Miłość trzeba budować, odkryć ją to za mało"
Kareena Surabiku
Rozdział 54.
Gdy Ino wróciła do domu po pracy, Gaara już na nią czekał. Jednak zamiast być zadowoloną, że przynajmniej jest słowny, tylko się zirytowała. Fakt, że Gaara zdążył nawet zrobić obiad, ostatecznie wyprowadził ją z równowagi.
Jego zachowanie potwierdzało, że potrafi być fałszywy – tygodniami traktował ją jak mebel, unikał jakiejkolwiek dłuższej rozmowy, rzekomo nie miał dla niej czasu z powodu pracy. A jakoś na to, żeby spotkać się z Fu, znalazł czas. I czy tylko raz?
Naiwnością z jej strony byłoby sądzić, że spotkanie, które przypadkiem wyszło na jaw, było jedynym.
***
Opowieści spod pióra nocy
Yorumi Nateko
Małżeństwo po Szkocku 13.Partyjka
W przeciwieństwie do innych gier karcianych, pikieta to ciągły dialog graczy. To rozgrywka intelektów, nie gra losowa. Przeliczyłem punkty w ręku i zalicytowałem.
-Nie najlepiej – usłyszałem w odpowiedzi. Po dłuższej licytacji rozpocząłem grę, zaczynając od asa pik.
Pierwsze rozdanie przyniosło nieznaczną przewagę Yudze. Rozpoczęliśmy drugie. Yuga sprawdził karty i ucieszył się, co mi się nie spodobało. Odłożyłem cztery karty i tyle samo pociągnąłem z talii. Yuga oddał jedną i pociągnął jedną. Łatwo wygrał drugie rozdanie, tym bardziej, że nieostrożnie zrzucałem karty. Wyraźnie nabierał pewności siebie i uwierzył w swoją przewagę. Popełniłem kolejno kilka następnych podstawowych błędów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz