Autorka: bzdurmisia
Dym powoli opada, ale wciąż nie widzisz własnej dłoni. Ciało przy ciele, twarz przy twarzy. Poparzone od szkła usta. Dobrze, że chociaż czujesz - oddech, którego nie jesteś w stanie rozpoznać. Twój, mój, jej, czy jego? Nas wszystkich? Miesza się. Nie tylko w naszych płucach, głowach ale i sercach. Byliśmy tak wysoko, spadamy tak szybko, że tylko złączone dłonie nadają temu sens. Otwórz oczy, podejdź do okno. Sprawdź godzinę i zaklnij tak, żeby znowu zobaczyć jej uśmiech. Sugar how you get so fly?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz